Yatak yarası nedeniyle destekli ölümü düşünen adam, adli tabibin soruşturmasına "bakım için mücadele etmeniz gerekiyor" dedi

Normand Meunier'in ölümüyle ilgili soruşturmada ifade veren onlarca kişi arasında, Claude Labelle onun neler yaşadığını gerçekten anlayan tek kişi olabilir.

Quebec'li 66 yaşındaki quadriplejik Meunier, geçen yıl Saint-Jérôme Hastanesi'nin acil servisinde dört gün kaldıktan sonra şiddetli bir yatak yarası geliştirdikten sonra ölmek üzereyken tıbbi yardım istedi .

Soruşturmada, son birkaç haftadır yaşadığı dayanılmaz acı ve Mart 2024'te ölmeden önce sistemin onu nasıl yüzüstü bıraktığı anlatıldı.

Labelle, Salı günü CBC News'e verdiği ifadenin ardından Meunier'in kararı hakkında "Bence bu doğru bir şeydi" dedi.

"Bu onun için çok, çok, çok zordu; büyük, ciddi bir yaraydı."

Labelle de Meunier gibi tetraplejiktir, tekerlekli sandalye kullanmaktadır ve kalçasında ciddi yatak yaraları oluşmaktadır.

"Basınç veya kızarıklık hissettiğiniz anda, bu olası bir yaranın başlangıcıdır, bu yüzden yapmanız gereken şey o kırmızı nokta üzerindeki baskıyı azaltmaktır," diyor Labelle. "Yanımda olmalıyım - bir tarafta veya diğer tarafta, asla sırtımda değil."

Bu, yaranın iyileşmesini beklerken günlerce hatta haftalarca rahatsız pozisyonlarda yatağa bağımlı kalmak anlamına gelebilir.

Bu tür yaraların önlenmesinin anahtarı, her iki saatte bir pozisyon değiştirmek ve uyurken veya dinlenirken özel basınçlı yatak kullanmaktır.

Soruşturmada, Meunier'in acil serviste kaldığı süre boyunca böyle bir yatağa erişim sağlayamadığı duyuldu.

Labelle, Meunier gibi sık sık hastanede kalıyor ve o da bu şiltelere erişmekte zorluk çekiyor. Her seferinde, yatak yaralarını önlemek için ihtiyaç duyduğu bakımı hastane personeline yeniden açıklamak zorunda kaldığını söyledi.

Labelle, bunu yaptığında hastane personeli tarafından sık sık reddedildiğini söyledi.

"Bakım almak için mücadele etmeniz gerekir. Bu saçmalık," dedi Labelle.

'İpin ucu bana geldi'

Labelle, soruşturmaya, Ocak ayında hastanede yattığı son gün, vücudunda yaralar oluştuğunda ve taburcu edilmesi birkaç kez ertelendiğinde kendi kırılma noktasına nasıl geldiğini anlattı.

"Doktor bana daha uzun süre kalmam gerektiğini söylediğinde, 'Hayır, bu kadar' dedim" dedi.

Labelle o gün doktoruna ölmek için tıbbi yardım isteyip isteyemeyeceğini sordu.

"Artık sabrımın sonuna gelmiştim" dedi.

Doktor ona aklında bir tarih olup olmadığını sordu.

"'En kısa sürede' dedim. 'Bugün yapabiliyorsanız, bugün yapalım, ben bununla uğraşamam' dedim" dedi.

Labelle o dönemde hayatının geri kalanını yatağa bağımlı geçirmekten korktuğunu söylemişti.

"Engelli olmayı, hayatımın geri kalanını tekerlekli sandalyede geçirmeyi kabullenmiştim ama hastane yatağında değil" dedi.

Doktoru, son kararını vermeden önce ailesiyle destekli ölüm talebini görüşmesi için zaman ayırmasını önerdi.

Sonunda bu işi yapmamaya karar verdi.

"Hala kafamda. Şu anda herhangi bir yaram yok. Yara belirtisi de yok, bu da beni cesaretlendiriyor" dedi.

"Ama kırılgan."

Bir düzine destekli ölüm talebi

Omurilik yaralanması geçiren kişileri temsil eden bir savunma grubu, Labelle ve Meunier gibi soruşturma vakalarının "buzdağının sadece görünen kısmı" olduğunu söyledi.

Moëlle Épinière et Motricité Québec (MEMO Quebec) Başkanı Walter Zelaya da Salı günü, son haftasında bu tür olayların bir daha yaşanmaması için uzmanların önerilerinin dinlendiği soruşturmada ifade verdi.

Zelaya, ifade verdikten sonra CBC'ye verdiği röportajda, "Derneğimizin en az 12 üyesi, sağlık sorunları ve kendileriyle ilgilenmeyen sağlık sistemi nedeniyle tıbbi yardımla ölmeyi talep etti." dedi.

Zelaya, tüm bu taleplerin, eyaletin 2023'te tıbbi destekli ölüm alma kriterlerini gevşetmesinden bu yana geldiğini söyledi.

Çoğu durumda hastaların, hastanelerin ve yatak yaralarının önlenmesi ve tedavisi konusunda kendilerine yeterli yardımı yapmamasından dolayı hayal kırıklığına uğradığını söyledi.

Zelaya, "İnsanlar yaşadıkları aşırı acı ile en sonunda ayrılmaya karar verme arasında sıkışıp kalıyorlar. Ve en sonunda ayrılmayı seçiyorlar" dedi.

"Bu kararı çok iyi anlıyoruz ama bu insanların içten içe ölmek istemediklerini görmek çok acı verici."

Sağlık reformlarından bu yana hastalar için daha zor

Zelaya, ifadesinde soruşturmaya, grup üyeleri tarafından sunulan ve Meunier'in hastanede yaşadığına benzer, ağrılı yatak yaralarının fotoğraflarını gösterdi.

Grubu, yatak yarası olan üyelerin bir kaydını tutuyor ve şu anda onlarca üye var.

Zelaya, önceki Liberal hükümetinin sağlık reformlarının ardından 2015 yılında grup üyeleri için işlerin daha da zorlaştığını söyledi.

O dönemde yönetim ve karar alma süreçlerinin merkezileşmesinin, birçok yerel kurumun (bireysel hastaneler ve rehabilitasyon merkezleri) yönetim yapılarını kaybetmesine yol açtığını söyledi.

Uzmanlaşmış ihtiyaçları olan hastaların bakım ve hizmet talep etmesinin zorlaştığını , işler ters gittiğinde şikayette bulunmalarının da zorlaştığını söyledi.

Zelaya, bunun hastalarda ciddi yatak yaraları oluşmasına yol açtığını söyledi.

MEMO Quebec soruşturmaya çeşitli önerilerde bulundu, bunlar arasında şunlar yer alıyor:

• Bası yarası olan hastaların bakımı için özel yara klinikleri oluşturmak.
• Evde bakım hizmetleri ile hastaneler arasındaki iletişimin iyileştirilmesi, böylece hastaların hastaneye yatırıldıklarında bakım planlarının otomatik olarak kendilerini takip etmesi.
• Tüm hastanelerin ve bakım evlerinin kolayca erişilebilen yeterli sayıda basınçlı yatak bulundurmasını sağlamak.
• Tüm sağlık çalışanlarına yatak yaralarının önlenmesi ve bakımı konusunda eğitim verilmesi.
• Bası yarası olan hastaların uzmanlıklarını tanımak ve değerlendirmek.
• Kronik yatak yarası olan her hastanın aile hekimi tarafından takip edilmesinin sağlanması.

Bu hafta soruşturmaya sağlık kurumları ve mesleki emirler de dahil olmak üzere başka gruplar da önerilerde bulundu.

Adli Tabip Dave Kimpton, üç ay içinde öneriler içeren nihai raporunu sunmadan önce tüm ifadeleri değerlendirmek için zaman ayıracak.

'Bunun bir şeye yol açacağına inanıyorum'

Labelle, MEMO Quebec'in kendisinden ilk kez soruşturmada ifade vermesini istediğinde şüpheci davrandığını söyledi.

"Acaba zaman kaybı mı, yoksa bütün bunlardan sonra kimse bir şey yapmayacak mı diye düşündüm" dedi.

Ancak sürecin ilerleyişini ve Kimpton'ın tanıklarla nasıl ilgilendiğini gördükçe daha iyimser hale geldiğini söylüyor.

Labelle, "Gerçekten işinin başında, ayrıntılara çok dikkat ediyor ve dinlemeye zaman ayırıyor." dedi.

"Bunun bir sonuca ulaşacağına gerçekten inanıyorum, ulaşamazsa MEMO Quebec kapı kapı dolaşmaya devam edecek" dedi.

"Belki ben de orada olurum," dedi, sonra bir an durakladı, yüzünde hafif bir gülümseme belirdi.

"Belki hayır, orada olacağım" dedi.